Şadırvan sütunlarına yedi parça hâlinde yerleştirilen bu yazı kuşağının devamında, Ayetü’l-Kürsî’nin şu bölümü okunur:
“Yeşfe’u indehû illâ bi-iznih, ya’lemu mâ beyne eydîhim.”
Bu ayet parçası, Allah’ın izni olmadan kimsenin O’nun katında şefaatte bulunamayacağını ve insanların önünde olanı da, ardında olanı da eksiksiz bildiğini ifade eder. Bu, Allah’ın mutlak bilgisine ve hükümranlığına dair güçlü bir vurgudur.
Aynı bölümde, hemen üst kısımda Fatiha Sûresi’nin en çok bilinen ve dillerden düşmeyen ayetleri yer alır:
“İyyâke na’büdü ve iyyâke neste’în, ihdine’s-sırâta’l-müstekîm.”
Yani: “Yalnız Sana kulluk eder ve yalnız Senden yardım dileriz. Bizi doğru yola ilet.”
Bu dua, müminin her namazda Rabbine yöneldiği, en özlü ve içten yakarışıdır.
Görsel olarak da anlam olarak da bu yazı dizisi, âdeta bir dua zinciri gibi şadırvanın çevresini kuşatır ve her bakanı içine çeken bir huzur halkası oluşturur.