Mahfilin batı yönündeki sütununda yer alan yazı, hem hattatlık sanatı hem de manevi anlamı açısından derinlik taşır. Celî sülüsle ve müsenna (iki taraflı simetrik) tarzda yazılmış bu ifadede:
“Ey levhi ve kalemi yaratan (Allah)!” denilerek, her şeyin kaydının bulunduğu levh-i mahfuz ve Allah’ın kudret kalemine işaret edilir.
Bu ifadeyi tamamlayan bir diğer unsur, kûfi hatla yazılmış olan “Ve’l-kalem” sözüdür. Kur’an’da geçen bu kelime, Allah’ın kaleme ve onunla yazılana yemin etmesini hatırlatır. Özellikle hattatlar için bu vurgunun ayrı bir değeri vardır; çünkü yazı sanatının özü olan kalem, bizzat Allah’ın yarattığı ve insanlığa öğrettiği bir nimettir.
Hattat, bu ilahi öğretiyi estetikle buluşturan, Allah’ın verdiği ilmi en zarif şekilde yansıtan kişidir. İşte bu yazı da, hem yazının kutsiyetine hem de kalemi yaratıp onunla yazmayı öğreten Rabb’e yöneltilmiş bir şükür nidâsı olarak yorumlanabilir.